در ایالات متحده، تقریباً 6.6 میلیون نفر در مسیر ماهگرفتگی حلقوی قرار دارند. چند صد میلیون نفر دیگر، در صورت مساعد بودن آب و هوا، شاهد خسوف جزئی خواهند بود. تعداد افرادی که بخش اصلی کسوف را می بینند کم است زیرا تنها دو شهر بزرگ آلبوکرکی و سن آنتونیو در مسیر قرار دارند.
مانند خسوف کامل، خسوف حلقوی زمانی رخ می دهد که خورشید، ماه و زمین در یک راستا قرار گیرند. اما در این مورد، یا خورشید خیلی نزدیک است یا ماه خیلی دور از زمین است که ماه نمی تواند قرص خورشید را به طور کامل بپوشاند.
ماهگرفتگی یا خُسوف هنگامی روی میدهد که کره ماه در حالت بدر و وضعیت مقابله قرار داشته و سایه زمین بر روی آن بیافتد یا به عبارتی ماه وارد مخروط سایه زمین شود. زمین در حرکت مداری خود به دور خورشید سایهاش را، که در فضا در سمتی مخالف خورشید ممتد است، به دنبال میکشد. سایه زمین به شکل یک مخروط است که قاعده آن مقطع زمین و طول متوسط آن ۱٬۳۸۰٬۰۰۰ کیلومتر است. طول این سایه، بر اثر تغییر فاصله زمین از خورشید تا حدود ۴۰٬۰۰۰ کیلومتر نسبت به مبدأ متوسط تغییر میکند.
مدت دوام ماهگرفتگی نسبتاً زیاد است، زیرا قطر مخروط سایه زمین در نقطهای که ماه از آن میگذرد، در حدود ۹٬۲۰۰ کیلومتر است. اگر ماه مخروط را بهطور مرکزی قطع کند، نزدیک به دو ساعت در ماهگرفتگی کامل خواهد بود، زیرا قطر ماه در حدود ۳٬۵۰۰ کیلومتر و سرعت متوسط آن ۳٬۲۰۰ کیلومتر در ساعت است. سایه زمین ماه را کاملاً تاریک نمیکند. حتی وقتی که ماهگرفتگی کامل باشد ماه کاملاً مرئی است، ولی رنگ سرخ بی فروغی جای درخشش عادی آن را میگیرد. این فروغ مختصر معمول نور آفتابی است که از جو زمین به داخل مخروط سایه شکسته شدهاست. اجزای آبی و بنفش نور آفتاب بر اثر پراکندن در جو زمین، حذف میشوند و مؤلفههای سرخ نورند که قرص ماه را اندکی روشن میکنند.